[ad_1]
این بازی ها که به طور رسمی در روز پنجشنبه ، 4 فوریه 2022 افتتاح می شوند.
4 فوریه 2021
ساخت مکان های دیدنی و جذاب برای بازی های المپیک زمستانی 2022 در پکن آسان ترین کار برای چین است ، دقیقاً مانند بازی های المپیک تابستانی 2008. مکان ها آماده هستند و مسابقات بدون رقابت در تابستان امسال با بازی ها تکمیل می شود. پنجشنبه ، 4 فوریه 2022 افتتاح شد. اما این المپیک قبلاً با اتهامات نقض حقوق بشر ، از جمله نسل کشی بیش از 1 میلیون اویغور و سایر اقوام عمدتا مسلمان در منطقه سین کیانگ غربی مشخص شده است. برخلاف سال 2008 ، امروز نسل جدیدی از ورزشکاران شروع به شنیدن صدای آنها درمورد مسائل اجتماعی ، ضد تبعیض و قوانین چالش برانگیز IOC علیه استفاده از بازی های المپیک به عنوان یک مرحله سیاسی می کنند. علاوه بر این ، همه گیری Covid-19 وجود دارد که قبلاً یک سال به تعویق افتاده بود و هنوز شش ماه بازی های المپیک تابستانی توکیو را تهدید می کند. با این حال ، چین می گوید توانایی کنترل ویروس از طریق مسدود کردن ، قرنطینه ، ردیابی تماس و استفاده از ماسک باید هر گونه نگرانی را برطرف کند. بازی های المپیک زمستانی نیز بسیار کوچکتر از بازی های تابستانی با حدود 3000 ورزشکار به جای 11000 ورزشکار است. “وانگ ونبین” سخنگوی وزارت امور خارجه چین گفت: “ما اطمینان داریم که میزبان بازی های عالی و استثنایی المپیک زمستانی خواهیم بود.”
اگرچه تحریم کامل بعید به نظر می رسد ، اما ورزشکاران و 14 حامی اصلی IOC ممکن است مورد اعتراض قرار گیرند. اسامی خانوارها مانند کوکاکولا ، Airbnb ، Procter & Gamble ، سامسونگ ، پاناسونیک ، ویزا ، تویوتا و دیگران برای یک دوره چهار ساله المپیک در مجموع 1 میلیارد دلار به IOC می پردازند. وزیر امور خارجه انگلیس دومینیک راآب اخیراً گفت تحریم توسط وی منتفی نیست ، در حالی که وزیر خارجه جدید آمریکا آنتونی بلینکن چین را به نسل کشی متهم کرد. استیو تسانگ ، مدیر انستیتوی SOAS چین در دانشگاه لندن ، به AP گفت: “شی جین پینگ” رئیس جمهور چین “با تهدید به تحریم منصرف نخواهد شد.” وی افزود: “در عوض ، دولت خی تهدید خواهد كرد كه آینده اقتصادی هر ورزشی را كه درگیر تحریم باشد نابود خواهد كرد و تلاش خواهد كرد تا كسی را از این كار منصرف كند.”
کنگره جهانی اقلیت های قومی اویغور آنها را “بازی های نسل کشی” خواند و از IOC خواست بازی های المپیک را از چین دور کند. ائتلافی متشکل از 180 گروه حقوق بشری یک سال پس از بازی ها نامه سرگشاده ای را خواستار تحریم دیپلماتیک کردند. این ائتلاف از گروه هایی به نمایندگی از تبتی ها ، اویغورها ، مغولان داخلی ، ساکنان هنگ کنگ و دیگران تشکیل شده است. وانگ در پاسخ به سوالی درباره این نامه گفت که “تلاش برای دخالت و برهم زدن آمادگی و انجام عادی بازی های المپیک به دلایل سیاسی بسیار غیرمسئولانه است. چنین اقدامی مورد حمایت جامعه بین المللی نخواهد بود و هرگز موفق نخواهد بود. ” و تصادفی نیست که کمیته بین المللی المپیک خواسته ها را تا حد زیادی نادیده می گیرد. هفته گذشته ، رئیس جمهور توماس باخ به رسانه های دولتی چین گفت پیشرفت در آماده شدن برای بازی ها “تقریباً یک معجزه” بود.
کمیته بین المللی المپیک قاطعانه اظهار داشت که فعالیتهای آن شامل برگزاری رویدادهای ورزشی است ، اگرچه این نهاد بسیار سیاسی است و دارای وضعیت ناظر در سازمان ملل است. وی در اظهارات مکرر گفت که اهدای جوایز بازی های المپیک “به معنای موافقت IOC با ساختار سیاسی ، شرایط اجتماعی یا معیارهای حقوق بشر در کشور نیست”. در آیین نامه 50 IOC فعلی آمده است که “هیچگونه تظاهرات یا تبلیغ سیاسی ، مذهبی یا نژادی در هیچ مکان ، مکان و مکان دیگری در المپیک مجاز نیست.” یک قانون جهانی مورد اختلاف ، تا حدی که کمیته المپیک و پارالمپیک ایالات متحده قبلاً اعلام کرده است که اگر مشت های خود را بالا ببرند یا روی سکوهای المپیک زانو بزنند ، مجازات نخواهد کرد. راب کوهلر ، دبیرکل ورزشکار جهانی گفت: “وقتی به چین می رسیم ، امیدواریم که IOC از اهمیت آگاهی در مورد بی عدالتی اجتماعی و نژادی و نسل کشی در چین آگاه شود و اعلام کند که این قابل قبول نیست.”
© حق چاپ LaPresse – پخش ذخیره شد
[ad_2]