بحثی که یونان را احیا می کند

آتن وقتی اعلام کند که ترکیه رجب طیب اردوغان را که به طور فزاینده ای در مدیترانه شرقی ثابت قدم است ، یک رقیب خطرناک استراتژیک می داند. و دولت محافظه کار لیبرال یونان از کیریاکوس میتسوتاکیس با تمرکز بر تقویت توانایی های دفاعی نیروهای مسلح برای مقابله با هرگونه اقدام خصمانه آنکارا: آخرین اقدام در این زمینه مربوط به خرید 18 هواپیمای جنگی فرانسه است رافال ساخته شده توسط هواپیمایی داسو. این توافق نامه در تاریخ 25 ژانویه در آتن به امضا رسید در حضور وزیر دفاع فرانسه ، فلورانس پارلی ، که هرگز مخفیانه فکر تقویت نکرده است از ظرفیت صادرات مجتمع نظامی – صنعتی فرانسه به عنوان یک هدف استراتژیک.

این معامله برای صنعت فرانسه سودآور است: ارزش این معامله حدود 2.3 میلیارد یورو است و پاریس را وادار خواهد کرد که آتن متحد خود را به لیست کشورهایی که از جنگنده چند منظوره خود استفاده می کنند ، اضافه کند. هند، مصر و قطر، یک شریک استراتژیک Hexagon ، که می خواهد نزدیکی خود را با یونان ، که با آن منافع اصلی خود را در بازی شطرنج ترکیه در مدیترانه شرقی بازی می کند ، تقویت کند. ورود رافال آنها را به 24 Dassault Mirage 2000-5 Mk.II هم اکنون در یونان در حال فعالیت استکه ناوگان رهگیر یونانی را کارآمدتر می کند.

دولت یونان معتقد است که تهدید ترکیه علیه دروازه ها وجودی است و حتی در شرایط یک کشور همه گیر ، عاملی برای تحکیم افکار عمومی در دشمن در دروازه ها می داند. با این وجود ، اقدام دولت یونان نتوانست اعتراضات پرشوری را در سیاست های ملی به وجود آورد ، به ویژه پس از بحث های بعدی در مورد آخرین قانون بودجه. دموکراسی جدید مخالفان چپ متهم به عدم استفاده کافی از محدودیت های انعطاف پذیری فراهم شده توسط تعلیق قوانین اروپا برای انجام یک مانور مالی عملکردی برای راه اندازی مجدد کشوری است که برای مدتی با رکود اقتصادی بسیار شدید مشخص شده است و در واقع ، با پیروی از حداقل اقدامات منطقی و “سختگیرانه” در تهیه قانون بودجه.

قانون بودجه سال 2021 که انتظار رشد 4.8 درصدی در سال جاری را دارد ، می نویسد واقعیت روزمره “این امکان 63٪ افزایش هزینه های نظامی را فراهم می کند. ارتش 5.44 میلیارد یورو در مقابل 3.35 میلیارد در سال 2020 دریافت خواهد کرد. “از جمله برنامه های پیش بینی شده ، اجرای یک برنامه سرمایه گذاری 10 میلیارد یورویی به مدت ده سال برای خرید هواپیماهای جنگنده و کشتی و جذب 15000 سرباز جدید است. لحظه حساس ، واقعیت این است که رشد بودجه دفاعی با کاهش خالص بخش مهم بهداشت و درمان نتیجه می دهد: “بودجه بهداشت حدود 13٪ کاهش می یابد ، و به 4257 میلیارد میلیارد دلار می رسد ، در مقایسه با 4 829 میلیارد یورو در سال 2020” وزارت بهداشت ، که با او تماس گرفت انجام شده، امید است که “این واکسن پایان همه گیری و آغاز دوران پس از کوید باشد. تصمیمات بودجه با این پیش بینی ها سازگار است. ” تصمیمی که توسط “جنایی” تعریف شده است چپ خارج پارلمانی و مجلس نمایندگان یونان را توسط کمونیستهای KKE به صراحت رد کرد ، اما مخالف اصلی آن ، که مخالف آن بود سیریزا ، وی گفت هم برای فهم نیاز به سرمایه گذاری بیشتر در مراقبت های بهداشتی و هم از اولویت های دفاعی کشور آماده گفتگو است.

جورج کاتروگالوس ، وزیر امور خارجه سابق الکسیس سیپراس ، اظهار داشت كه مایل است اولویت خرید دو ناوچه از فرانسه باشد؛ حزب وی به این مانور رأی داد ، اما به طور نمادین در پرونده رافال در پارلمان رای ممتنع گرفت تا نماد این باشد که اولویت های دفاع ملی به عنوان پایه ای برای تقابل دیده می شود ، نه یک اختلاف.

دموکراسی جدید و سیریزا ، به دولت ، آنها مجبور بودند یادداشت های ریاضتی خونین را که اقتصاد و جامعه یونان را غوطه ور کرده بود ، اجرا کنند ، اما به جز در بدترین سال های حدود 2015 ، آنها هرگز خرید اسلحه از دو طلبکار را در کشور متوقف نکردند فرانسه و آلمان. کشورهایی که در آتن بازار پر رونقی برای صنعت خود پیدا کرده اند و یونان همیشه با آنها دوستانه بوده است. شما آن را از روی راحتی می خواهید ، از روی اطاعت روانشناختی یا ترس قانونی از یک ترک می خواهید، آتن حتی در تاریک ترین ساعت ریاضت اقتصادی او همیشه است نگه داشته به عنوان نسبت شدید کاهش هزینه های نظامی. گویی امنیت نه تنها پیش شرط سعادت است ، بلکه ضمانتی در برابر سقوط در تاریک ترین بدبختی است.

اکنون که جغرافیای سیاسی مدیترانه مجدداً در حال جابجایی است ، افزایش هزینه های نظامی بار دیگر در اولویت مشترک قرار دارد: مشکل اصلی در دوگانگی بین امنیت ملی و امنیت بهداشتی است که به نظر می رسد دولت میتسوتاکیس معرفی کرده است. از طرف دیگر ، با دادن سلاح های بلاغی به کسانی که آنها را در نظر نمی گیرند ، و با تمرکز بیش از حد بر جزم های محدود کردن هزینه های عمومی که کشوری در بحران مانند یونان اکنون باید فراموش کند. بنابراین ، رافاله مهمترین قطب آتن نیست. اما فقدان خودمختاری قابل توجه یک ملت که مدتهاست به سایه خود تبدیل شده است. و به دنبال معتبرترین مراجعین خود در زندانبانان قدیمی اروپایی خود باشد.