[ad_1]
جوزف لاپالومبارا، یک دانشمند سیاسی 96 ساله آمریکایی ایتالیایی تبار ، هیچ تردیدی در کاخ سفید ندارد جو بایدن تأیید مجدد جوزپه کانته در پالازو چیگی را برای سومین دوره می پذیرد: “رئیس دولت کانتر یک فاجعه خواهد بود” ، رئیس دانشگاه ییل ، استاد دانشگاه معتبر کنتیکت برای بیش از پنجاه سال توضیح می دهد. در گفتگو با مورچه ها. “این امر می تواند ایتالیا را به عنوان یک بازیکن ثانویه تأیید کند ، با توجه به اینکه تأیید شخصیت ضعیف شده به عنوان کونته در راس قوه مجریه” مبنای خوبی برای ادعای نقش مهم تر ایتالیا در صحنه بین المللی “نخواهد بود.”
سخنرانی هر دانشمندی نیست ، بلکه یک غول بزرگ علوم سیاسی است که حتی در سنین پیری نیز هرگز از مشاهده تحولات در زمینه بین المللی دست بر نداشته است. و این LaPalombara ، در اصل از یک خانواده ایتالیایی است که به شیکاگو مهاجرت کرده است ، یک رصدخانه ممتاز است: از یک طرف ، دانشمند سیاسی بیانگر آن دنیای فکری و دانشگاهی است ، ارگانیک برای حزب دموکرات ، که او دائما از حزب خود حمایت می کند جوانان. ییل اکثریت است ، از طرف دیگر او دانش مستقیمی از نهادها و پویایی های کشور ما دارد که آنها را از داخل می داند. و او یکی از معدود تحلیل گران بین المللی است که شاید به دلیل سوابقش توانسته است تفسیر کند مکانیسم های پیچیده که دموکراسی ایتالیا و توازن قدرت را تنظیم می کند ، انواع تفسیرهای سیاسی ایتالیا ، مکانیسم های تصمیم گیری و تعادل احزاب را درک می کند. بر اساس پیش فرض هایی که روش اکثریت آنگلوساکسون ، که در ایالات متحده مد روز است ، معمولاً قابل درک نیست (دقیق ترین خوانندگان این مورد را به یاد می آورند دونالد ترامپ در سال 2018 با سلام وداع گفت جوزپه کنته او را به عنوان “بزرگ برنده از جانب انتخابات ایتالیایی “).
LaPalombara همچنین به عنوان s عمل می کندروابط عمومی او در سال 1981 در سفارت رم در ایتالیا و ایالات متحده آمریکا ، مقالاتی تحلیلی برای Corriere della Sera ، La Repubblica ، Il Messaggero و سایر روزنامه های ایتالیا ، وی در سال 1987 مجلسی را درباره دموکراسی ایتالیا منتشر کرد (دموکراسی به سبک ایتالیایی) ، که نقطه شروع تحقیق برای کشور ما بود و از جمله تاییدیه آن را دریافت کرد امبرتو اکو و به عنوان مشاور در چندین گروه صنعت ملی کار کرده است.
بنابراین ، وقتی لاپالومبارا درباره ایتالیا و تأثیر سیاست آن در آن سوی اقیانوس اطلس صحبت می کند ، باید شنیده شود. زیرا به ما این امکان را می دهد که مخلوط قهرمان گرایی و ولایت گرایی را که طبقه حاکم ایتالیا با آن اغلب به ایالات متحده نزدیک می شود ، کنار بگذاریم. و دانشمند باتجربه ، در گفتگو با روزنامه نگار Francesco Bechis ، از رد جوزپه مات و مبهوت است: “از نظر سیاسی ناشناس” ، کونته حتی با تعریف برنامه بایدن به عنوان برنامه خود ، خود را تثبیت نکرد. در حقیقت ، این ممکن است اوضاع را بدتر کرده باشد: “پالازو چیگی رهبری ایتالیایی ، چه رسد به اروپا را نشان نداده است که دولت بایدن را مجبور به توجه مناسب به رم کند” و این در هفته های اخیر. ما این ستون ها را حساب کرده بودیم.
“گناه اصلی” وی ، به اصطلاح ، ماهیتی ژئوپلیتیکی دارد: امضای تفاهم نامه ای با چین در مورد الحاق ایتالیا به مسیر جدید ابریشم در ماه مارس 2019 ، این مسئله در واشنگتن تعجب ایجاد کرد و شانس اکثریت در پارلمان ایتالیا Movimento Cinque Stelle برای تبدیل شدن به یک مکالمه معتبر A Conte ، آن سوی اقیانوس اطلس را از بین برد ، قابل مقایسه با کوره ها. به گفته لاپالومبارا ، حضور آنها در قوه مجریه ، همراه با یک حزب طرفدار آتلانتیک مانند حزب دموکرات “بیش از یک سردرد در آمریکا ایجاد می کند”.
به گفته واشنگتن ، قابل درک است که هر توهمی از لحاظ سیاسی بودن رم در محدوده اول ، پس از آن از بین می رود جنگ سرد و انحلال حزب کمونیست ایتالیا ، LaPalombara از این ایده است که ایتالیا برای شنیده شدن در سراسر اقیانوس اطلس قبل از هر چیز باید در گفتگو با فرانسه و آلمان در زمینه اروپایی مقتدر و سازنده باشد. “اگر ایتالیا اهمیت کمی در تصمیم گیری اتحادیه اروپا ، چرا آمریکا باید به آن توجه کند؟ لاپالومبارا می پرسد. و این سوال دعوت به یادآوری ما را یادآوری می کند یک آزمون بلوغ به نام منافع ملی پیشنهاد شده توسط سفیر جیامپیرو ماسولو در چند هفته گذشته که در مورد روابط ایتالیا با دولت بایدن در سالهای آینده صحبت می کنیم.
آنجا دیپلماسی انسانی در این شرایط دشوار بسیار مهم است ، و برای دانشمند سیاسی ییل ، پیش شرط اصلی بهبود ایتالیا در زمینه روابط با ایالات متحده باید انتصاب یک شخصیت سیاسی با cursus honour تلفیقی بیشتر از Conte و با ریشه های قوی باشد در اقیانوس اطلس. لاپالومبارا اعتراف می کند که معتقد است ممکن است ایالات متحده بایدن کونته را ترجیح دهد سلف آن a کاخ Palazzo Gentiloni Chigi ، که ، همانطور که اخیراً نوشته شده است ، به ویژه توسط ماتئو رنزی قدردانی می شود ، اما ضعف او در مذاکرات در چارچوب کمیسیون اروپا خطرناک است. به طور جدی تر ، در این زمینه ، نام دیگری که توسط LaPalombara داده شده است: ماریو دراگی.
آنچه مسلم است این است که دموکراتهای آمریکایی از کنته خسته شده اند و این واقعیت که حتی ناظری که معمولاً در ارزیابی تفاوتهای ظریف دقت می کند و مواضع روشنی مانند لاپالومبارا ، متخصص تعادل ایتالیا و تأثیرات آن در اقیانوس اطلس را ندارد ، اعتقاد داشتند که رد کنته در اتاق های قدرت واشنگتن و ذکر نام های جایگزین گویای این واقعیت است که اجماع بین المللی در مورد جوزپه تا چه حد به پایان رسیده است. و این که انتصاب سوم وکیل آپولی ممکن است در متن جهانی به عنوان تأیید بیشتر افق افول سیاسی ما خوانده شود.
کریسمس صلح برای مسیحیان رنج دیده
[ad_2]