[ad_1]
(BBC / HBO)
ترامپ دوره دوم را به دست آورد ، زنبورها و پروانه ها ناپدید شدند ، قطب شمال ناپدید شد ، روسیه اوکراین را اشغال کرد و با استعدادترین نوجوانان علیه والدین خود قیام کردند ، و آرزو داشتند که از بدن خود خلاص شوند تا آنها را برای همیشه به حافظه دیجیتال “بکشند”: اگر کسی درک دقیق معنی یک داستان dystopian ، سالها و سالها، یک مینی سریال 6 اپیزودی بریتانیایی با تولید مشترک BBC و HBO که می توانیم در Amazon Prime ببینیم ، از همان قسمت اول با ویرایش درخشان و بی امان توضیحات مهلکی ارائه داده است. دیستوپیا نسخه منفی مطالعه شده از آینده ما است.
به نظر می رسد سریال با سادیسم دقیق این مدل طرح را رد می کند. همه بدترین کابوس های ما مرتب شده اند (تهدیدات برای محیط زیست ، ازدحام جمعیت و جریان مهاجرت ، بی ثباتی اقتصادی و آشفتگی مالی ، نوآوری فناوری در خدمت قدرت و دستکاری) و بیننده اثرات 2019 تا حدود 2030 را در یک خانواده منچستر ، لیون ، 4 فرزند ، مادربزرگ و تعداد انگشت شماری از نوه ها ، نمونه آماری کاملی است. یک مرد همجنسگرای سی ساله ، یک کارشناس مالی ، با یک سیاه پوست ، یک فعال و یک خواهر سرکش ، یک معلول دیگر از نظر تولد ، نوجوانانی با ویژگی های کاملاً چند قومی ازدواج کرده است. اجتماع چند صدایی ، که به طور دوره ای در آستانه 90 سالگی در ویلا مادربزرگ پیر برگزار می شود.
سقوط طبقه متوسط ، آزار و اذیت پناهندگان ، جابجایی مناطق به دلیل بالا آمدن آب و فاجعه های آب و هوایی به دنبال یکدیگر در یک کرسندو ، متناسب مستقیم با موفقیت مهار ناپذیر یک شخصیت ضد سیاسی معمولی با بازی اما تامپسون ، در مورد آن فکر کنید ، او یک حزب به نام “4 ستاره” (و هدف آن افزودن یک پاشنه است: sic).
در اینجا نمی توانیم از تأملی که از نزدیک بر ما تأثیر می گذارد ، اجتناب کنیم. تامپسون ، در یک شکل عالی ، اشکال دلقک شدن (به قول ژیژک) سیاست و ویژگی های معصوم پوپولیسم ، حاکمیت و در نهایت استبداد را با هم ترکیب می کند. در شیطانی ترین صحنه این مجموعه (با الگوبرداری از جلسه معروف Wannsee ، که در آن هیتلر برنامه ریزی هولوکاست را به دنیا آورد: چه کسی بیش از نسل کشی ارامنه را به یاد می آورد؟) ، ویویان روک ، نام شخصیت تامپسون ، سازماندهی بسیاری را آموزش داد اردوگاه های کار اجباری در انگلیس ، متقاعد شده اند که ترک پناهندگان برای مرگ در اثر سوnut تغذیه و بیماری راه حلی است که خود انگلیسی ها در آن زمان ، در آفریقای جنوبی ، برای از بین بردن طوفان ها اندیشیده اند: چه کسی بیشتر آنها را به یاد می آورد؟
دیستوپی این سبک فکری را دارد که ذاتاً ذاتی آن است: ریشه ای شدن ترس و تأثیرات فرضیه های منفی به ما کمک می کند تا از آنها جلوگیری کنیم. و از این نظر ، به نظر می رسد که چشم انداز سریال برای تولید آنتی بادی های مورد نیاز برای بیدار کردن ما از بی حالی که بی رحمی فاجعه ها در زندگی ما ایجاد می کند ، ساخته شده است (ترامپ در ابتدا یک موشک هسته ای علیه یک جزیره مصنوعی چین پرتاب کرد: چند قسمت بعد شخصی وجود دارد متقاعد شده که این خبر جعلی است). اما این که ایتالیا ، از فاشیسم گرفته تا کباب پز – یکی از آخرین تصاویر جدید ، فروپاشی برج پیزا را نشان می دهد – همچنان آزمایشگاهی مدرن از انحرافات حزب آوانگارد ، جهش های ویروسی در سیاست است ، که نقطه آغاز دیستوپی در سطح بین المللی است. نکته ای که ممکن است به اندازه کافی از آن آگاهی نداشته باشیم. اتهام گسترده ای که علیه این دولت 4 ستاره در سریال وجود دارد ، بی لیاقت و بی کفایتی بودن آن است. بعضی از آنها ممکن است در گوش زنگ بزنند ، بسیار زیاد.
نوشته شده توسط راسل تی دیویس ، یک متخصص سریال سازی (کشف مجدد وی از دکتر کی) ، سالها و سالها، که از نظرات عالی در مطبوعات انگلیسی زبان برخوردار است ، ترکیبی غیرمعمول از درام خانوادگی و خیال سیاسی-اجتماعی است. این ما هستیم است آینه سیاه. متحرک در تخیلات تکنولوژیکی (تلفن های همراه و نرم افزاری در اواسط دهه 2020 زیر پوست کاشته می شود) ، به طور شماتیک در خصوصیات کرال خانواده ، توسط صفحه هایی که زندگی روزمره را با اخبار ترسناک سرازیر می کند (انفجارهای هسته ای ، شکست بانک ها ، 80 روز متوالی باران) ، زندگی مشترک اجباری در سراسر انگلستان) ، اوج خود را در یک داستان عاشقانه همجنسگرای احساساتی دارد که یکی از آنها را از لیون در سراسر اروپا می گیرد تا دوست پسر اوکراینی را بدست آورد. با هم ، آنها توسط پلیس و شورش در سراسر جهان دنبال می شوند.
پایان عجولانه است ، حماسه خانوادگی راحت و متعارف است ، اما نیش پیشگویی های کوتاه مدت (جهان نه در 100 ، بلکه در 10 سال دیگر) اثر خود را برجای می گذارد. خلاص شدن از شر آن به عنوان یک خیال صنعتی نه درست است و نه آسان.
[ad_2]