[ad_1]
چهار سال دولت قدرتمند و فاجعه بار ، که با آخرین انفجار پایان یافتحمله به کپیتول هیل، اجازه داد دونالد ترامپ بدترین رئیس جمهور امروز تاریخ ایالات متحده شناخته شود. آنها اینطور فکر می کنند هموطنانشهمانطور که بقیه جهان آزاد با رضایت از تغییر مستاجر در کاخ سفید استقبال می کنند هرگز بدجور مبدل نشده. حتی استالین نیز جرات نمی کند امیدوار باشد که تصویر ایالات متحده می تواند تا این حد پایین بیاید.
به عنوان یک نتیجه غیر مستقیم ،روز افتتاحیه با توجه بی سابقه ای توسط همه کسانی که انتظار تغییر سرعت دارند دنبال شد. اما بسیاری از افراد غیر روحانی متحیر بودند: نه تنها به دلیل مراسم سوگند خوردن در کتاب مقدس باستان از خانواده بایدن ، بلکه همچنین سخنرانی تسویه حساب. جو بایدن نه تنها کتاب مقدس بلکه سنت آگوستین را نیز نقل می کند؛ دعای خاموش برای قربانیان همه گیری را خواستار شد. او پنج بار از روح ، چهار بار “مقدس” و یک بار از فرشتگان نام بردند. او ادعا می کند که “مردمی تحت حمایت خدا” وی است ، “ایمان راه وحدت را نشان می دهد” و “دعاهای قرن ها ما را به این روز رسانده است”. او “قهرمانانی که آخرین عمل فداکاری را انجام دادند” و اکنون “در آرامش ابدی آرام می گیرند” به یاد آورد. و در پایان گفت: “با ایمان ، با اعتقاد به عقیده ، و متعهد به یكدیگر و به كشوری كه از صمیم قلب دوست داریم ، باشد كه خداوند به آمریكا بركت دهد و خداوند ارتشهای ما را حفظ كند.”
بد نیست ، برای یک سخنرانی فقط بیست و یک دقیقه ای: با چه شجاعتی خواهیم توانست دوباره از سرجیو ماتارلا شکایت کنیم؟ این سخنرانی چنان غیرمعمول برای گوش ما بود که پیروئیجی کاستانتی ، سابق با تجربه دموکرات مسیحی (و آخرین دبیر PPI) آن را شنید. توییت کردن موارد زیر: «من هرگز در مراسمی متشکل از مدنی این همه بار استناد و استمداد از خدای مبارک را نشنیده ام. بدون اینکه کسی به عدم سکولاریسم شک کند. روشی متفاوت برای درک آن. در هر صورت ، لمس حتی برای کسانی که خود را کافر می دانند ».
دقیقاً نه ، کاستانتتی عزیز. مرکز تحقیقات ، یکی از مهمترین انجمن های ملحدان آمریکایی ، در واقع ادعا می شود که “جای تأسف دارد که این پیامهای وحدت توسط آمریکاییهای غیرمذهبی به رسمیت شناخته نمی شوند. این همه دعوت به دعا – و فرض ایمان دینی – ما را مستثنی می کند. اما ما همچنین تلاش خود را خواهیم کرد تا همچنان برابری کافران را ارتقا دهیم. بله ، بنابراین ، اما به دلیل عدم توجه به ملحدان و اگنوستیک ها ، با غرق شدن منابع مذهبی ، با عدم مراجعه هرچه بیشتر به علم ، با نیاز به قناعت با ذکر ناچیز “دلیل” ، لمس شد.
در مورد سکولاریسم ، کاستانتی باید بداند که در ایالات متحده (و به طور کلی در جهان آنگلوساکسون) نوعی عجیب و غریب تلقی می شود ، فرانسوی ها ، مشخص نیست که چگونه ، موفق به صادرات آن به جای دیگر شده اند. مانند چیزی مانند فرانسوی ها ، ایالات متحده نیز جدایی طلب است. بنابراین ، صحبت های بایدن بار دیگر این موضوع را تأیید می کند با وجود فرهنگ لغت، سکولاریسم کاملاً با جدایی طلبی منطبق نیست.
در ایالات متحده ، فقط کافران (و نه همه) شناسایی می شوند سکولارکه ترجمه انگلیسی “laico” است. برعکس ، تجزیه طلبی در واقع یک اختراع آمریکایی است و گویی که این کافی نیست ، این مدیون دین است. این یک مبلغ پروتستان ، راجر ویلیامز بود که استعاره “دیوار تقسیم بین باغ دین و ویرانی جهان” را ابداع کرد. همانطور که می توانید حدس بزنید ، به گفته وی ، این دولت نیست که باید خود را از دین محافظت کند بلکه کاملاً برعکس است. اما ویلیامز خوب دلیل داشت. اولین مهاجران اغلب مخالفان مذهبی بودند که از سلطنتی فرار می کردند که با فرقه مسیحیان شناخته می شد: کلیسای آنگلیکان توسط شخص شاه اداره می شد. که باعث تبعیض و آزار و اذیت اغلب افرادی که در آن نیستند می شود.
بنابراین ، مستعمرات مذهبی بی شماری در آمریکا متولد شدند: هر جامعه خاص مسیحی یکی ایجاد کرد و همه نسبت به دیگران تحمل نکردند. برای اینکه آنها در یک ایالت فدرال همزیستی داشته باشند ، ضروری بود که هیچ کس غالب نشود – و تنها راه این کار ، همانطور که پدران بنیانگذار هوشمندانه فهمیدند (بسیاری از آنها عمل گرای روشنگری بودند) ، جدا کردن دولت از کلیساها . با این حال ، آنها نتوانستند او را حتی از ایمان جدا کنند: دولت جدید و بلند پروازانه به دنبال اتحاد از طریق پایین ترین مخرج مشترک مسیحی است.
به عنوان مثال ، کتاب مقدس یک منبع اخلاقی ضروری است – حتی در صورت توجیه برده داری. و این موقعیت ممتاز در مورد مسیحیت (به ویژه پروتستان) همچنان حفظ شده و در امتیازات تنبیهی برای شبانانی كه از بچه ها بدرفتاری می كنند ، یا برای والدینی كه فرزندان خود را می میرند بیان می كنند زیرا معتقدند كه با دعا می توانند بهبود یابند. بنابراین ، موقعیت تبعیت از کافران حفظ می شود ، که با قوانین مختلف ایالتی از این امر جلوگیری می شود. دسترسی به دفاتر عمومی، و کسانی که به طور متناسب در کنگره شرکت می کنند بسیار کم در مقایسه با قدرت عددی آنها. بنابراین ، اصل راهنمای جامعه آمریکا آزادی کلیساها است. پارتیشن پایان کار نیست: فقط یک ابزار مفید برای ایمن سازی آن است.
در سال 1967 ، رابرت بلا ، جامعه شناس ، این سیستم را چنین توصیف کرددین مدنی آمریکامتشکل از نمادها ، اعتقادات و آیین ها (مانند ، دقیقاً سخنرانی های مقدماتی روسای جمهور) ، که رویکرد آنها جدا از ایمان واحد است و به طور ایده آل ، همه شهروندان می توانند به آن تعلق داشته باشند. اما این درست نیست. پروتستان ها ، کاتولیک ها با برخی احترام ها ، دیگر توحیدان با احترام مختلف قطعاً می توانند در آنجا شناخته شوند. جلوی خودت را بگیر
و این هنوز سیستمی است که ابتدا با جنگ سرد و مک کارتیسم و سپس با ظهور رونالد ریگان (متحد راست مسیحیان) و تازه متولد شده جورج بوش. حزب جمهوری خواه به طور فزاینده ای ضد سکولار می شود ، اما حزب دموکرات به طور واقعی سکولار می شود. ظاهر دونالد ترامپ ، که فقط بدترین ارتباط سنتی سیاست با دین را پذیرفت ، سرانجام مایع یخی مزه دار کیک بود. او درهای کاخ سفید را به روی اصولگرایان گشود ، آنها را پر از دفاتر ، افتخارات و امتیازات کرد ، دنیای علمی را زیر پا گذاشت و دیوان عالی کشور را پر از اصولگرایان کرد ، بنابراین دو موفقیت بزرگ مدنی در نیم قرن گذشته را به خطر انداخت: درست به سقط جنین و برابری خواهی. مال خودش است ناسیونالیسم مسیحی افراطی به پوتین (و به خصوص به بولسونارو) نزدیکتر از آن چیزی است که ما در اروپا به آن عادت کرده ایم ، اما در هر صورت (به لطف بودجه هنگفت خارج از کشور) ما در لهستان و همچنین در مجارستان دیدار کرده ایم – همیشه معتقد به ستاره سکولار ما را از دولت ملوانی و سالوینی در حال رشد مصون می کند.
بنابراین ، علی رغم همه چیز ، پیروزی بایدن با آهی کلی آرامش پذیرفته شد. ما داریمش قبلاً نوشته شده: او روحانی نیست ، بایدن ، اما سکولار نیست. ریاست جمهوری وی به طور نمایشی بر بازگشت به “عادی بودن” ناب از گذشته تأکید دارد ، و ارائه “عادی” نیز از یک مراسم تحلیف سنتی – از جمله روکش مذهبی قوی برخوردار است.اقیانوس اطلساگرچه از آن قدردانی کرد ، اما به حق سخنان خود را “خطبه” خواند. که ، با این حال ، نشان دهنده یک شکست قابل توجه در مقایسه با آن است اوباما از سال 2009 تاکنونکه در آن صریحاً از کافران ذکر شده است. و می گویند که تعداد هیچ او بیشتر و تماشایی بلند شد در طول این دوازده سال، و اکنون نمایندگی می کند پایگاه اصلی انتخاباتی جو ناسپاس
بنابراین آیا نمی توان انتظار بیش از ذکر دلیل در سخنرانی مقدماتی را داشت؟ لازم نیست. ما امیدواریم که علاوه بر مسیحیت “مدنی” ، رئیس جمهور جدید برای دفاع از جدایی طلبی واقعی و دفاع از حقوق زنان و همجنسگرایان (حتی اگر در این مورد لازم است بیش از هر چیز به یک معاون ، کامالا هریس اعتماد کنید) بازگشت خواهد کرد: ابتدا سیگنالی برای انتصاب پیت بوتیگ به عنوان وزیر حمل و نقل داده شد که وی نیز در جلسه دادرسی تأیید همسرش را معرفی و تشکر کرد. و باید ستود که وی در سخنرانی خود “فرهنگی را که در آن واقعیتها دستکاری و حتی ساخته می شود” را رد کرد ، و اینکه در جای دیگر گفت که به مشاورانی که به علم. رویکردی که از اولین دستورات اجرایی وی و تصمیم برای پاتوق در استودیوی بیضی شکل نیز مشهود است نقاشی بنجامین فرانکلین، که تمایل به برقراری ارتباط با پدران بنیانگذار روشنگری را نشان می دهد.
به همین ترتیب ، او ناخواسته به نظر می رسد فرخنده باشد پیام فرستاده شده توسط اسقف اعظم لس آنجلس خوزه گومز ، رئیس کنفرانس اسقف اعظم ایالات متحده: تبریک و دعوت به کار مشترک به وضوح با روشی سختگیرانه همراه است با “تأکید بر اینکه رئیس جمهور جدید ما متعهد به سیاست هایی است که موجب پیشرفت شر اخلاقی می شود. و زندگی و کرامت انسانی را به ویژه در زمینه سقط جنین ، جلوگیری از بارداری ، ازدواج و رابطه جنسی به خطر می اندازد. ” خطاب به دومین رئیس جمهور کاتولیک در تاریخ ، این بخشی است که ممکن است مورد توجه کسانی قرار نگیرد که حتی جزئیات نیز مهم هستند.
در غیر این صورت ، آنچه در ایالات متحده اتفاق می افتد نیز بر ما تأثیر می گذارد. به تعویق انداختن امید به ساختن یک دولت سکولار و محترمانه تر برای کسانی که جای بایدن را می گیرند منطقی است. اما اکنون می توان نقطه عطفی را در جهت سیاست مبتنی بر شواهد انتظار داشت. به طور کلی ، در همه این موارد ، یکی از معدود موارد مشخص این است که انزال مسیحی چهار سال پیش برای ایالات متحده اصلاً مثر نبود.
رافائل کارکانو
[ad_2]