لیبی ، دریچه فرصت مهمی اکنون گشوده شده است

چیزی در قابلمه می جوشد لیبی. جماهیریه سابق آن مرحوم معمر قذافی است عملاً ایالتی که بین طرابلس (در غرب) و سیرنائیکا (در شرق) تقسیم شده است ، و فزان (در جنوب غربی) به نوبه خود به شهرداریهایی تقسیم شده است که گاهی از مقامات طرابلس پشتیبانی می کنند ، و گاهی دولت به رسمیت شناخته نشده بنغازی. این سناریو می تواند طی سه ماه آینده به لطف ورود دولت جدید ایالات متحده به طور اساسی تغییر کند. جو بایدن به کاخ سفید و چشم انداز توافق برای متحد کردن نهادهای کشور آفریقای شمالی. اگرچه آتش بس نظامی حفظ شده است ، حتی در صورت باقی ماندن شبه نظامیان و مزدوران خارجی ، لیبی در هفته های اخیر شاهد برخی اقدامات مثبت مانند توافق مجدد اتحاد بوده است. قیمت ارز بین دو بانک مرکزی و یک بانک اول ، مهم و شاید تاریخی فهم بر بودجه واحد بین شرق و غرب. به عبارت دیگر ، دریچه ای از فرصت باز می شود که می تواند پس از وقوع انقلاب 10 سال پیش تعیین کننده باشد.

توافق اقتصادی

برای اجازه دادن به بانک های لیبی برای وام گرفتن دلار ، م institutionسسه انتشاراتی طرابلس ، تحت کنترل صادق الکبیر فرماندار قدرتمند سه میلیارد دلار از ذخایر ارزی ، مقدار کافی برای تأمین نقدینگی حداکثر به مدت سه ماه. در این دوره ، توافق نهایی در مورد انتشار صندوق های نفتی، در حال حاضر توسط شرکت ملی نفت (Noc ، شرکت نفت لیبی) به حسابهای منجمد بانک خارجی لیبی سپرده شده و جدید را تصویب می کند تعادل برای سال 2021. این دو موضوع مرتبط است. در طرابلس ، مانند بنغازی ، افرادی هستند که برای اولین بار در سالهای گذشته ، بودجه “واحدی” بین شرق و غرب را تحت فشار قرار می دهند. بودجه ای که باید در واقع توزیع عادلانه درآمد نفتی کشور را تضمین کند اوپک. مذاکرات ممکن است برای غلبه بر بن بست سیاسی فعلی بسیار مهم باشد ، اما احتیاط لازم است. مجبور کردن دست می تواند نتیجه مثبتی نداشته باشد: پس از کودتایی که توسط ژنرال امتحان شد خلیفه هفتر در 4 آوریل 2019 ، بسیاری از طرابلس قبل از تأمین بودجه بنغازی که می تواند برای تأمین مالی حمله جدید استفاده شود ، درخواست ضمانت کردند.

برنامه B برای مسیر سیاسی

در همین حال ، انتخاب رهبری سیاسی بعدی برای مدیریت مرحله گذار دشوارتر از انتظار بوده است. “بازی دوست یابی” که توسط دیپلمات آمریکایی امتحان شده است استفانی ویلیامز، رئیس مأموریت سازمان ملل برای چند روز دیگر برای انتخاب نخست وزیر دو جمله ای (یعنی دو شخصیت تریپولیتانیا و سیرنائیکا که به ترتیب با توافق ملی باید شورای ریاست جمهوری بعدی و دولت آینده را رهبری کنند) نتیجه نداد. معتبرترین زوج (آگویلا صالح رئیس جدید شورای ریاست جمهوری – فاتی باشاگا نخست وزیر) آرا necessary لازم اعضای مجمع گفتگوی سیاسی را ندارد ، بدنه ای که توسط سازمان ملل متحد به دلیل مکانیسم های نامشخصی که نمایندگان انتخاب کرده اند ، در میان جنجال های زیادی منصوب شده است. علاوه بر این ، به نظر می رسد مثل سیاسی صالح و باشاگا در سقوط آزاد است. ولی اینجا هست “برنامه B“: انتصاب نخست وزیر جدید ، که سرانجام در شرق پذیرفته می شود ، برای ادامه وحدت نهادهای سیاسی تا انتخابات از دسامبر نام جدول بسیار است (یکی از این موارد مهمتر: اندازه گیری سیاسی کنید احمد مایتک) ، اما مذاکرات هنوز ادامه دارد و معکوس کردن در لیبی در دستور کار است.

یک چارچوب بین المللی در حال تغییر

در همین حال ، سناریوی بین المللی نیز شاهد یک سازماندهی مجدد قابل توجه بوده است که از پایان انزوا آغاز شده است قطر، شرایطی که ممکن است در لیبی نیز عواقب مستقیم داشته باشد. سه سال محاصره گروه موسوم به چهار جانبه عرب (عربستان سعودی ، بحرین ، مصر و امارات متحده عربی) دوحه را مجبور به تقویت اتحاد خود با بوقلمون، به لطف دلارهای نفتی ارائه شده توسط امیرانی که به آنها مزدوران سوریه پرداخت می شود ، در حمایت از دولت طرابلس مداخله نظامی کرد. عادی سازی قطر با همسایگان خلیج فارس می تواند محور را با رئیس جمهور ترکیه تضعیف کند رجب طیب اردوغان، بیشتر از این که با یک دولت ایالات متحده نسبت به آنکارا کم لطف تر باشد دونالد ترامپ. در حقیقت ، باید به خاطر داشت که طبق برخی تفاسیر ، این دقیقاً مورد بود باراک اوباما به چراغ سبز دادن اقدام به کودتا در آنکارا در سال 2016. این شرایط باید اهداف نئو عثمانی سلطان اردوغان را سرد کند و ترکیه را به توصیه های نرم افزاری نه تنها در لیبی بلکه در مدیترانه شرقی. از این منظر اما چشم انداز آشتی بین آنکارا و یونان.

جنگ دیگر به درد کسی نمی خورد

رهبران ترکیه باید در اسرع وقت از سرمایه های خود در لیبی استفاده کنند و به عنوان مثال 16 میلیارد سفارش قبل از 2011 را بازیابی کنند. مدتی است که ترک ها با مصری ها در حال مذاکره هستند تا از تشدید تنش جلوگیری کنند ، چیزی که کسی نمی خواهد. و واقعاً مصر توسط عبدالفتاح السیسی ، اگرچه چندین مورد وجود دارد در معرض خطر مداخله مستقیم در لیبی عملی است اتصال مجدد با طرابلس. در مورد روسیه مرموزتر است: روابط بین ژنرال هافتار و مسکو پس از امتناع بزرگ از امضای آتش بس در ژانویه 2020 در حال سرد شدن است. درست مانند ترک ها ، روس ها نیز خواهان از سرگیری جنگ نیستند ، اما استراتژی آنها در طولانی مدت دشوارتر است. خواندن مسکو واقعاً می خواهد او را حفظ کند وضع موجود؟ چه کسی در ساختار جدیدی که در حال تحکیم است ، به عنوان ضامن روس ها در لیبی عمل خواهد کرد؟ همانطور که می گویند درست است ولادیمیر پوتین سیف الاسلام قذافی در پسر بزرگ شدن لیبی شرط بندی کنید؟ و در نهایت امارات متحده عربی، کشوری که بیشتر حمایت مالی از مداخله مسلحانه در لیبی در حمایت از ژنرال حفتر را انجام می دهد ، در واقع آماده است تا برای فشرده سازی با اخوان المسلمین؟ با بازبینی دقیق تر ، چند ماه آینده در درک اینکه تکامل سناریو نه تنها در لیبی ، بلکه در کل دریای مدیترانه تمدید شده است، یک فضای حیاتی برای سیاست خارجی ایتالیا.

این ایتالیا است؟

و همچنینایتالیا او به وضوح درگیر تغییرات در صحنه بین المللی است. فرصت ارائه شده توسط دولت جدید ایالات متحده رهبر ایتالیا ویوا را تحت فشار قرار داد ، ماتئو رنزیبرای تحمیل بحران دولتی با نتایج هنوز نامشخص. با این وجود ، اجتناب ناپذیر است که رم در هفته های اخیر مرکز جلسات مهم سیاسی در لیبی بوده باشد. همانطور که گزارش شده است آژانس نوا، رئیس شورای ریاست جمهوری لیبی و نخست وزیر توافقنامه ملی ، فایس السراج، او پنج روز در یک هتل معروف رومی اقامت داشت. معاون وی به رئیس جمهور لیبی پیوست ، احمد مایتک، یک سیاستمدار مهم لیبیایی از Misrata. در مورد محتوای گفتگوها در طول روزهای رومی لیبیایی ها چیزی کم یا هیچ چیز درز نکرد ، اما اندکی بعد دولت ایتالیا نماینده جدید دولت را برای نظارت بر بحران لیبی منصوب کرد: سفیر Pasquale Ferrara، قطعه ای از دهه نود توسط Farnesina که به شما کمک خواهد کرد جوزپه بوچینو، سفیر ایتالیا در طرابلس برای دنبال کردن مرحله حساس انتقال به انتخابات در 24 دسامبر 2021 ، روز هفتادمین سالگرد استقلال لیبی.