[ad_1]
او حدود یک ماه است که در پکن به سر می برد. او در کمتر از دو هفته از قرنطینه خارج شده بود. او کمتر از سه روز پیش در یک رویداد عمومی شرکت کرده بود. سپس ناگهان مرگ. مرگ بر اثر علل نامعلوم و خطر تغییر مسیر روابط چین و اتحادیه اروپا. نام قربانی یان هکر است که به تازگی به عنوان سفیر آلمان در چین منصوب شده است. یک فاجعه به خودی خود ، اما حادثه ای که می تواند پیامدهای دیپلماتیک ، سیاسی و ژئوپلیتیکی وسیع تری از آنچه تصور می شود داشته باشد. در آستانه خداحافظی آنگلا مرکل ، او در واقع مردی بود که باید در روابط با چین خط صدراعظم را دنبال می کرد. و بنابراین اروپایی ها ، با توجه به وزنی که برلین همیشه در پویایی جامعه بر دوش داشته است.
سفیر آلمان در پکن به دلایل نامعلومی درگذشت
هکر رسماً در 24 آگوست کار خود را آغاز کرده بود و هیچ نشانه ای از ناراحتی جسمی یا بیماری نشان نداده بود. به محض ورود در اوایل ماه اوت ، هکر و خانواده اش از قرنطینه قانونی 21 روزه پس از ورود به جمهوری خلق چین پیروی کردند. سپس ، هنگامی که به “آزادی” بازگشت ، شروع به اتخاذ موضعی دیپلماتیک کرد که کمترین حساسیت را داشت ، نه تنها در زمینه روابط آلمان با پکن ، بلکه در کل اتحادیه اروپا.
روز جمعه ، 3 سپتامبر ، هکر میزبان رویدادی بود که به هنرمند آلمانی ژوزف بویس در صدمین سال تولدش اختصاص داشت و طبق گزارشات پذیرش کننده به نقل از رویترز ، این دیپلمات 54 ساله در شرایط “کاملاً عادی” ظاهر شد. اما کمتر از سه روز بعد او درگذشت. وزارت خارجه آلمان جزئیات علت مرگ را فاش نکرد ، اما وزیر هایکو ماس سعی کرد اولین بازسازی ها را از “زرد” رد کند: سفیر در پکن. “
هکر قرار بود جانشین خط چینی مرکل باشد
ماس همچنین اعتراف کرد که مرگ او یک شوک بزرگ بود. “همان کلمه ای که آنگلا مرکل استفاده می کرد و هکر را به خوبی می شناخت. این دیپلمات از مقامات سابق وزارت کشور در واقع در دفتر فدرال به عنوان رئیس واحدی که سیاست پناهندگی را هماهنگ می کند شروع به کار کرد ، اما تا 2 17 او تبدیل به یک سیاست خارجی شد. مرکل ، قبل از اینکه خود صدراعظم او را برای مأموریت چینی انتخاب کند.
صدراعظم او را در ماه های اخیر به عنوان فردی مورد اعتماد معرفی کرده بود که می تواند روابط عملی خود با پکن را ادامه دهد. خطی که اغلب باعث برخی اصطکاک ها با ایالات متحده شده است ، اما بیش از هر چیز به آلمان اجازه داده است که حداقل بخشی از خودمختاری استراتژیک خود را بر سر لفاظی های ضد چینی واشنگتن حفظ کند. البته مرگ هکر همه کارت ها را به هم می ریزد. مرکل نمی تواند معاون خود را انتخاب کند ، بنابراین دولت جدید او را مشخص می کند ، که ممکن است موازنه های کاملاً متفاوتی نیز داشته باشد ، همچنین از نظر موقعیت ژئوپلتیک.
انتخابات در آلمان می تواند روابط با چین را تغییر دهد
به عنوان مثال ، SPD اولاف شولتز به وضوح وفاداری اروپایی-آتلانتیکی را ابراز کرده است ، در حالی که سبزها نسبت به پکن خط حمله ای تهاجمی دارند. بنابراین ، دیپلمات بعدی می تواند رویکرد کاملاً متفاوتی با هکر داشته باشد ، کسی که درست قبل از به قدرت رسیدن در پست دیپلماتیک آلمان اظهار داشت که “چین و آلمان مسئولیت مسائل جهانی را بر عهده دارند و باید گفتگو و همکاری دوجانبه را تقویت کنند.”
در مورد آینده روابط چین و اروپا ناشناخته است
تغییر دیدگاه که می تواند سایر اجزای اتحادیه اروپا را نیز شامل شود. از سوی دیگر ، چیزی در حال حرکت است. اولین نشانگر چیزی که می تواند بسیار بزرگتر شود از لیتوانی بود که تصمیم گرفت مکانیسم 1 + 17 را که چین و کشورهای شمال شرق اروپا را متحد کرده بود ، ترک کند. سپس ویلنیوس با قاطعیت به تایوان رفت و باعث شد که پکن سفیر را فراخواند و روابط تجاری را به تأخیر بیندازد. به نظر می رسد سایر کشورهای اروپایی نیز قصد دارند حداقل تا حدی به تایپه نزدیک شوند و هفته گذشته کمیته روابط خارجی پارلمان اروپا نیز سندی را تصویب کرد که از بروکسل می خواهد برای تقویت روابط با این جزیره که پکن آن را یک استان شورشی می داند ، تلاش کند.
بدون مرکل و در حال حاضر حتی بدون سفیر وی در پکن ، یک دوره عدم قطعیت زیادی در مورد روابط چین و اروپا وجود دارد.
[ad_2]