میانمار ، سایه نسل کشی اقلیت مسلمان

در تاریخ پر تلاطم میانمار ، جامعه بین المللی عمدتاً بر روی فاجعه روهینگیا ، اقلیت مسلمان ، قربانی امواج آزار و اذیت متمرکز شده است ، که به دلیل قوانین بین المللی کیفری بین المللی ، آسیا و رهبر مشهور آن آنگ سان سوچی به نسل کشی متهم شده اند. در لاهه میانمار کشوری با اکثریت بودایی ، روهینگیا را همیشه “بنگالی” دانسته است. از بنگلادش ، و از سال 1982 تابعیت آنها را رد کرده ، آنها را بدون تابعیت و آزادی حرکت و سایر حقوق اساسی را از آنها سلب کرده است.

هنگامی که در 9 اکتبر 2016 ، یک گروه مسلح از گروه های قومی روهینگیا به سه ایستگاه پلیس مرزی حمله کردند ، تنش بالا گرفت ، که ارتش برمه با سرکوب مداوم به آنها پاسخ داد. هدف اصلی اتهامات نسل کشی ، یک کارزار نظامی است که در سال 2017 در ایالت راخین در کرانه باختری انجام شد ، که حدود 750،000 روهینگیا را مجبور به فرار به همسایگی بنگلادش ، عمدتا به اردوگاهی در کوزار بازار (جنوب شرقی) کرد. شواهد مداوم روستاهای تخریب شده و سوخته ، هزاران کشته و تجاوز منظم گزارش شده است ، اما هم دولت و هم ارتش همیشه ادعای جنایات را رد کرده اند.

از طرف دیگر نیروهای امنیتی برمه شورشیان روهینگیا را به آتش زدن روستاها و جنایات علیه مردم خود متهم می کنند. در دسامبر 2017 ، دولت برمه همچنین دسترسی به یانگی لی ، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر در میانمار و همچنین چندین سازمان بشردوستانه را رد کرد. بنابراین ، سوچی ، به خاطر نبردهایش برای حقوق بشر و دموکراسی مورد ستایش قرار گرفت ، به دلیل بی تفاوتی ، همدستی در سکوت نظامی و گاه خصومت با اقلیت مسلمان ، مورد انتقاد فعالان و رهبران غربی قرار گرفت.

بین سالهای 2017 و 2018 ، جریان انتقادهایی از مالالا یوسف زی پاکستانی ، برنده جایزه نوبل صلح ، بوریس جانسون ، وزیر خارجه وقت انگلیس ، Bono از U2 ، باب گدولف ، دانشگاه بریستول – که جوایز قبلی را پس گرفت – ، مجلس کانادا – که تابعیت افتخاری کانادایی سو ژی را لغو می کند – و سازمان عفو ​​بین الملل که عنوان “سفیر وجدان” را سرکوب می کند. در 11 دسامبر سال 2019 ، سوو چی ، توسط جامعه بین المللی مورد انتقاد قرار گرفت و توسط سازمان های غیردولتی مختلف متهم شد که دیگر او را به عنوان یک نماد دموکراتیک نمی شناسند ، برای دفاع از اقدام نظامی علیه روهینگیا در پاسخ به این اتهام به دادگاه لاهه رفت توسط گامبیا

سو کی در یک سخنرانی بیش از 3000 کلمه ای ، از اصطلاح “روهینگا” برای توصیف گروه قومی استفاده نکرد و ادعا کرد که “اتهامات مربوط به نسل کشی” ناقص و گمراه کننده است ، و در عوض استدلال کرد که اوضاع در واقع یک واکنش نظامی است. حمله توسط ارتش نجات آراکان روهینگیا. در ژانویه سال 2020 ، دادگاه بین المللی دادگستری رای داد که “یک خطر واقعی و قریب الوقوع برای صدمه جبران ناپذیر به حقوق” روهینگیا وجود دارد. دادگاه همچنین دریافت که تلاش های دولت برمه برای اصلاح وضعیت “به نظر کافی” برای محافظت از روهینگیا نبود.

بنابراین دادگاه به دولت برمه دستور داد تا “همه اقدامات در اختیار خود” را برای محافظت از روهینگیا در برابر اقدامات نسل کشی انجام دهد. دادگاه همچنین به دولت برمه دستور داد شواهد را حفظ کند و وضعیت را به موقع به دادگاه گزارش کند. از طرف دیگر پارلمان اروپا جایزه آزادی اندیشه ساخاروف را که در سال 1990 به سوچی اهدا شد ، پس گرفت. قربانیان خشونت و نقض حقوق آنها نه تنها روهینگیایی ها – حداقل 1.1 میلیون نفر – بلکه بسیاری از بوداییان راخین در کشوری به همین نام هستند که در سال 2015 از حق رای خود استفاده نکردند.

در میانمار ، اقلیت های قومی 30٪ از جمعیت 55.5 میلیون نفری را تشکیل می دهند. واکنش های پناهندگان روهینگیا در بنگلادش نسبت به خبر کودتا در کشور مبدا آنها متناقض است. برخی از وی استقبال کردند و جشن گرفتند ، و او را “مجازاتی” برای سوچی دانستند که گمان می رود عامل اصلی نسل کشی آنها باشد. با این حال ، برای دیگران ، این کودتا “هرگز خبر خوبی برای هیچ کشوری نیست” ، و تردید شدیدی وجود دارد که بازگشت نظامی به قدرت ، بازگشت به میانمار را ترجیح می دهد.