کودتای واقعی ترامپ

بر اسلاوی ژیژک. اصلی: ای کودتای وردادیرو د ترامپ. منبع: Boitempo Blog ، 14 ژانویه 2021. ترجمه شده توسط Enrico Sanna.

وقتی قاضی انگلیس ونسا باریتزر درخواست استرداد جولیان آسانژ به ایالات متحده را رد کرد ، بسیاری از کارشناسان چپگرا و مترقی در مورد این تصمیم با استدلالهایی یادآور قتل در کلیسای جامع از تی اس الیوت: “آخرین وسوسه بزرگترین خیانت است. انجام دهید چیز درست برای دلیل اشتباه. در این نمایش ، شخصیت توماس بکت می ترسد که “کار درست” او (تصمیم فداکاری برای مقابله با پادشاه) مبتنی بر “علت اشتباه” (دنباله روی خودخواهانه جلال) باشد. هگل در عمل جواب می دهد مهم محتوای عمومی آنهاست: اگر من یک فداکاری قهرمانانه انجام دهم ، حتی اگر علل خصوصی آن آسیب شناختی باشد ، مهم است.

اما امتناع آسانژ از استرداد وی به ایالات متحده مورد دیگری است. البته درست بود اما دلیل تصمیم گیری که به صورت علنی بیان شده اشتباه است. قاضی اظهارات مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه فعالیت های آسانژ بخشی از روزنامه نگاری نبوده و تصمیم را صرفاً به دلایل ذهنی توجیه می کند ، کاملاً تأیید کرد. وی گفت: “برداشت كلی این است كه او یك فرد افسرده است ، گاه ناامید و ترس صادقانه ای از آینده خود دارد.” وی سپس افزود که هوش زیاد وی می تواند وی را به سمت خودکشی سوق دهد. بنابراین ، سلامت روان بهانه است. پیام ضمنی این است: “من می دانم که اتهام اشتباه است ، اما از آنجا که آماده قبول آن نیستم ، ترجیح می دهم داستان سلامت روان را تعریف کنم.” ضمناً ، اکنون كه دادگاه احتمال بازداشت را نیز رد كرده است ، آسانژ باید در زندان بماند ، در آن رژیم انزوا كه عامل ناامیدی خودكشی وی است … زندگی آسانژ (شاید) امن است ، اما او دلیل آن (آزادی اطلاعات ، مبارزه برای حق گزارش جرایم دولتی) همچنان یک جرم است. مثال خوبی از معنای حقوق بشر برای دادگاه های ما.

اما همه اینها در حال حاضر در مالکیت عمومی است. حال اجازه دهید استدلال الیوت را در مورد دو واقعیت سیاسی اخیر دیگر نیز به کار ببریم. آیا شوخی های 6 ژانویه در واشنگتن دلیل نهایی نیست (اگر هنوز به آنها احتیاج است) مبنی بر عدم استرداد آسانژ به ایالات متحده؟ این مانند استرداد مخالفانی است که از هنگ کنگ به چین فرار کرده اند.

قسمت اول. وقتی ترامپ از معاون خود مایک پنس خواست تا رای انتخابات را تأیید نکند ، او نیز از پنس خواست که این کار را انجام دهد. چیز درست برای دلیل اشتباهبله ، سیستم انتخاباتی ایالات متحده تقلبی و فاسد است ، این یک مضحکه بزرگ است ، که توسط “دولت عمیق” سازمان یافته و کنترل می شود. اما جالب است بدانید که پیامدهای درخواست ترامپ مبنی بر اینکه پنس می تواند به جای اقدام در تشریفات مورد نیاز قانون اساسی ، تأیید حوزه انتخابیه را که قرار است در کنگره انجام شود به تأخیر اندازد یا از آن جلوگیری کند. پس از شمارش آرا ، معاون رئیس جمهور فقط باید نتیجه را که قبلا مشخص شده است اعلام کند. اما ترامپ می خواست پنس طوری رفتار کند که گویی واقعاً در حال تصمیم گیری است … ترامپ انقلابی نبود ، بلکه تلاشی ناامیدکننده برای نجات پوست خود بود که مجبور شد پنس را در چارچوب نظم قانون اساسی عمل کند ، و قانون اساسی را بیش از آنچه که لازم است تفسیر کند. .

قسمت دوم وقتی معترضین به حمایت ترامپ در 6 ژانویه به پایتخت حمله کردند ، آنها نیز همین کار را کردند. چیز درست برای دلیل اشتباه. آنها حق داشتند که به سیستم انتخاباتی ایالات متحده با سازوکارهای پیچیده ای که برای بیان غیر مستقیم نارضایتی مردم (به صراحت توسط پدران بنیانگذار کشور به صراحت تصدیق کردند) ، غیرممکن اعتراض کنند. اما این حمله کودتای فاشیستی نبود. فاشیست ها قبل از به دست گرفتن قدرت با شرکت های بزرگ معامله کردند. اما ما دیده ایم که رهبران شرکت ها می گویند “برای حفظ دموکراسی باید ترامپ را برکنار کرد.” آیا این بدان معناست که ترامپ معترضان را به حمله به شرکت های بزرگ ترغیب کرده است؟ اصلا. ما از او یاد می کنیم [l’associazione dei costruttori] او نه تنها با برنامه مالیاتی ترامپ مخالفت کرد ، بلکه صریحاً از افزایش 40٪ مالیات برای ثروتمندان حمایت کرد و افزود که پس انداز بانک ها با پول عمومی “سوسیالیسم برای ثروتمندان” است. ترامپ با دفاع از منافع مردم عادی ، کین را در آثار کلاسیک اورسون ولز به یاد می آورد. وقتی یک بانکدار ثروتمند او را به صحبت از طرف فقرا متهم می کند ، کین پاسخ می دهد که بله ، درست است که روزنامه او از طرف فقرا صحبت می کند ، اما او دقیقاً این کار را می کند تا از خطر واقعی جلوگیری کند: که فقرا شروع به صحبت کردن در مورد خودشان می کنند.

همانطور که یووال کرمنیتزر توضیح داد ، ترامپ یک پوپولیست است که در داخل سیستم باقی می ماند. مانند همه عوام گرایی ، پوپولیسم امروز نیز نسبت به نمایندگی سیاسی محتاط است و وانمود می کند که مستقیماً از طرف مردم صحبت می کند. پوپولیسم امروز شکایت دارد که دستهایش توسط “دولت عمیق” و توسط او بسته شده استاستقرار مالی. پیام ضمنی این است: “اگر دستانمان بسته نبود ، می توانستیم یک بار برای همیشه از شر دشمنان خلاص شویم.” برخلاف پوپولیسم استبدادی قدیم (مانند فاشیسم) ، که برای از بین بردن دموکراسی نماینده رسمی برای به دست گرفتن قدرت و تحمیل نظم جدید آماده بود ، پوپولیسم امروز تصور مداوم از نظم جدید ندارد. آنچه در ایدئولوژی و سیاست آن نهفته است ، سوپ ابزاری است که برای خرید فقیران “ما” ، کاهش مالیات بر ثروتمندان ، نفرت مستقیم از بزهای قبیله ای مانند مهاجران ، اقلیت ها ، “نخبگان فاسد” ما استفاده می شود. از کشور شغل می گیرد “، و غیره … به همین دلیل پوپولیست های امروزی تمایلی ندارند که واقعاً از دموکراسی نماینده نهادی خلاص شوند تا همه قدرت را در اختیار بگیرند: از “قید” های نظم لیبرال علیه تظاهر به جنگ رها شده ، راست جدید مجبور به اقدام واقعی خواهد شد و این باعث خالی شدن برنامه آنها خواهد شد. تنها کاری که پوپولیست ها امروز می توانند انجام دهند به تعویق انداختن اهدافشان برای مدت نامعلومی است ، آنها فقط می توانند در مقابل “دولت عمیق” قرار گیرنداستقرار لیبرال راست جدید ، حداقل در حال حاضر ، به دنبال تحمیل یک خیر برتر نیست – مانند ملت یا رهبر – که کاملاً اراده مردم را بیان می کند و بنابراین امکان لغو مکانیسم های نمایندگی را نیز فراهم می کند.

به عبارت دیگر، قربانیان واقعی ترامپ طرفداران خود او در میان مردم عادی هستند ، که صحبت های او درباره نخبگان شرکتی لیبرال و بانک های بزرگ را جدی می گیرند.. او خود خیانت به آرمان پوپولیستی خود است. منتقدان لیبرال او را متهم می کنند وانمود می کند طرفداران افراطی خود را که آماده جنگ شدید از طرف او هستند ، منصرف می کند ، در حالی که در کنار آنها ایستاده و آنها را به خشونت تحریک می کند. ولی واقعیت این است که ترامپ با آنها نیست. صبح روز 6 ژانویه ، ترامپ در مقابل ستون کاخ سفید تظاهراتی برگزار کرد: “ما به سمت پایتخت حرکت خواهیم کرد. ما خواهیم رفت و موهای سناتورها ، سناتورها و نمایندگان مجلس خوب خود را می کشیم. و برای برخی احتمالاً طولی نمی کشد ، آنها کشور را با احترام باز نمی گردانند. شما باید قدرت خود را نشان دهید ، باید قوی باشید. “وقتی اوباش واقعاً چنین کاری کرد و به کاپیتول رفت ، ترامپ برای دیدن خشونت در تلویزیون به کاخ سفید بازنشسته شد.

آیا ترامپ هم خواستار کودتا بود؟ مشخصا پاسخ منفی است. هنگامی که جمعیت به پایتخت حمله کردند ، ترامپ بیانیه صادر کرد: “من رنج شما را درک می کنم. من می دانم که در میان شما زخمی شده اند. انتخابات از ما دزدیده شد. ما با اختلاف زیاد پیروز شدیم و پیروز شدیم. همه این را می دانند ، با آنها شروع می کنند. اما حالا شما باید به خانه خود بروید. ما به آرامش احتیاج داریم. ما به قانون و نظم نیاز داریم. ترامپ مخالفان خود را مقصر این خشونت ها دانست و طرفداران خود را تحسین کرد و گفت: “ما نیازی به بازی با آنها نداریم. ما به صلح احتیاج داریم. به خانه بروید. ما شما را دوست داریم ؛ شما بسیار خاص هستید.” با شروع پراکنده شدن جمعیت. ترامپ در دفاع از اقدامات طرفداران خود که به پایتخت نشین حمله و تخریب کردند ، در توئیتر نوشت: “این اتفاق می افتد وقتی یک پیروزی مقدس و طاقت فرسای انتخاباتی به این بی رحمی و بدون تعارف زیاد به سرقت می رود. و نتیجه گیری کرد ، “این روز را همیشه بخاطر بسپار!” و ما آن را به خاطر خواهیم آورد زیرا هم مضحکه دموکراسی آمریکا را نشان می دهد و هم اعتراض پوپولیست ها به آن را نشان می دهد. هنگامی که آپتون سینکلر ، نامزد دموکرات ها شکست خورد ، زیرا کل تشکیلات در حال سازماندهی یک کارزار بی پروا از دروغ و تهمت بودند (شرکت های هالیوودی تا آنجا پیش رفتند که اگر سینکلر پیروز می شد ، به عنوان مثال به فوریدا منتقل می شدند).

گروهی از کینه های عصبانی به نمایندگی از یک رئیس جمهور محبوب که با دستکاری پارلمان از قدرت خود محروم شده است به کنگره حمله می کنند … آیا به نظر آشنا می رسد؟ این اتفاق قرار بود در برزیل در سال 2016 یا در بولیوی در سال 2019 اتفاق بیفتد. در آنجا ، مردم حق کامل برای حمله به پارلمان و بازگرداندن رئیس جمهور منتخب را دارند. چیز دیگری در ایالات متحده در معرض خطر بود. بنابراین ، ما امیدواریم که آنچه در 6 ژانویه در واشنگتن رخ داد حداقل به بی حیایی اعزام ناظران آمریکایی به خارج برای ارزیابی عادلانه بودن انتخابات پایان دهد. امروز ایالات متحده به ناظران نیاز دارد. آن ها هستند دولت راهزن، همانطور که اغلب در مورد کشورهای دیگر گفته می شود. و نه فقط پس از روی کار آمدن ترامپ. (تقریبا) جنگ داخلی در جریان است شکافی را نشان می دهد که همیشه وجود داشته است.